ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တိုးရ္

အခုတေလာ ရွင္းလုိက္မွ ရွဳပ္သြားတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိစၥ နဲ႕ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦးအေၾကာင္းက ရယ္စရာေကာင္းသလိုလိုနဲ႕ ရင္နာစရာ အေျချဖစ္ေနတာပါ။ဒီကိစၥကို ေနာက္သမၼတ အၾကံေပးတစ္ေယာက္က တကၠသိုလ္ေတြ အမ်ားၾကီးမွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းကြက္ျပီး ျပင္ဖို႔ဆိုတာ မသင့္ေလ်ာ္သလိုလိုေျပာသြားေသးတယ္။ နားလည္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ သမၼတအၾကံေပးလုပ္ေနတဲ့သူဆိုေတာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ တန္ဖိုးထားအပ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာျပည့္ေသာ ပညာရွာရာ အရပ္တစ္ခုဆိုတာ တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ အမ်ားၾကီးရွိလို႔မရဘူးေလ။(ကေလးေတြေတာင္ေျပာတတ္ၾကတယ္ “အေကာင္းဆုံးဆိုတာ တစ္ခုပဲရွိတယ္” ဆိုတာမ်ိဳးေလးေပါ့) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂုဏ္ေဆာင္တကၠသိုလ္ပါ။

ႏိုင္ငံတကာ တိုင္းျပည္ၾကီးေတြမွာလည္း သူတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေကာင္းဆုံးတကၠသိုလ္ ဆိုတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာဆိုရင္ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္ ဆိုတာ ထိပ္တန္းပဲ။ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္ကို အျမတ္တႏိုးနဲ႕ သူတို႔ဆီက အေတာ္ဆုံးလူငယ္ေတြအတြက္ ဆိုျပီး ထားၾကတာမ်ိဳးပါ။ တရုပ္ျပည္က ပီကင္းတကၠသိုလ္ ဆိုရင္လည္း ဒီလိုမ်ိဳးပါပဲ။ အဲသလိုမ်ိဳး အစဥ္အလာကို ျပန္လည္ရယူဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ သမိုင္းအစဥ္အလာလည္း ရွိခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို အခုလို တိုင္းျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ပြင့္လင္းလာျပီ လို႔ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စျပီး ျပန္လည္ တည္ေဆာက္သင့္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။

တကၠသိုလ္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံကစလို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒ ကို ျပန္အသက္သြင္းတာတို႔ မဟာဌာနၾကီးေတြ နဲ႕ ေက်ာင္းေတြကို ေသခ်ာ ဖြဲ႕စည္းျပီး စာသင္ခန္းမ်ားကို အသက္ဝင္လာေစျပီး ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕အားမာန္နဲ႕ စကားသံ၊ရယ္ေမာသံေတြကို ကံ့ေကာ္ရန႔ံနဲ႕အတူတူ ျပန္လည္ရွဴရွိဳက္ရင္း ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ သြားထိုင္ေငးလို႔ ကိုယ့္ငယ္ဘဝကို တကယ္ပဲ ျပန္တမ္းတလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ အနာဂတ္ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္အျဖစ္လည္း ကိုယ့္ကေလးေတြအတြက္ ရင္ေအးခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ကေလးေတြ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးရင္ ျပည္တြင္းမွာဆို ဘယ္ေက်ာင္းပုိ႔ရမယ္မွန္းမသိဘူး။ အလကားေန ေဆးေက်ာင္းပဲပို႔ရမလား၊ အေတြးအေခၚပြင့္လင္းျပီး ကိုယ္ပိုင္ဟန္ရွိတဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြကိုျမင္ခ်င္မိတဲ့ ကိုယ့္အျမင္ေပါ့ေလ။

ေနာက္တစ္ခါ ေက်ာင္းသားသမဂၢကိစၥလည္းပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢတင္မကဘူး ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းေတြ ေက်ာင္းတြင္းစာေစာင္ေတြ လွဳပ္ရွားမွဳေတြ ရွိသင့္တာေပါ့။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ နဲ႔ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းေတြ ဆိုတာေတာ့ တကၠသိုလ္မွာ ရွိသင့္ပါတယ္။

စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳအသင္း၊အႏုပညာအသင္း၊ေျခလ်င္ႏွင့္ေတာင္တက္အသင္း၊
ဒီေရေတာကာကြယ္ျမတ္ႏိုးသူမ်ားအသင္း၊ ျပည္ေထာင္စုသားမ်ားခ်စ္ၾကည္ေရးႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွဳဆန္႔က်င္ေရးအသင္း၊ ဘာအသင္းညာအသင္း နဲ႕ အဲဒီအသင္းေတြက စာေစာင္ေတြ လွဳပ္ရွားမွဳေတြ လည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။

သို႕ေသာ္ အေျခခံအားျဖင့္ အဲဒီသမဂၢတို႔ ဘာတို႔ အသင္းအပင္း ေတြအားလုံးဟာ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖြဲ႕ထားတာမ်ိဳး ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕ အစည္းေတြက အသုံးခ်ဖို႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးခံရတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအျမင္ကေနျပီး ေက်ာင္းသားအေရးနဲ႕ တိုင္းႏိုင္ငံလူ႔အဖြဲ႕အစည္းအေရးအတြက္သာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

လူငယ္ေတြရဲ႕ ရွင္းသန္႕တဲ့ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႕ လွဳပ္ရွားေဆာင္ရြက္မွဳေတြကို လုပ္ခြင့္ေပးသင့္ပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ထိမ္းေၾကာင္းသင့္တာကိုလည္း သိမ္ေမြ႔စြာလုပ္ေပးဖို႔ အာဏာရ အစိုးရေတြမွာ တာဝန္လည္း ရွိပါတယ္။ အျပစ္ေပးတာ ဖမ္းတာ သတ္တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးေပါ့။ ေက်ာင္းသားသမဂၢနဲ႕ အသင္းအပင္းေတြ ဖြဲ႕ဖို႔က ေက်ာင္းၾကီးကို အသက္ျပန္သြင္းျပီး စာသင္ခန္းေတြ လွဳပ္ရွားဖို႔ အရင္လုပ္ျပီးမွသာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ျပန္ဖြဲ႕စည္းရမွာေပါ့ေလ။ ေက်ာင္းသားေတြထဲ ေရာပါလာတာ ဘာညာေတြလည္း ရွိမွာပဲ။

( ဒီေန႔ေတာင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႕စည္းေရးေကာ္မတီဖြဲ႕လိုက္ပါျပီးဆိုျပီး ခြပ္ေဒါင္းအလံၾကီးနဲ႕ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေရွ႕မွာအုပ္စုလိုက္ရိုက္ထားတဲ့ပုံကိုေတြ႔မိတယ္။ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕ေတြ
အမ်ားၾကီးျဖစ္လာျပီ။ႏိုင္ငံေရးပါတီၾကီးေတြေတာင္ လွဳပ္ရွားခြင့္ျပဳထားေသးတာပဲ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ရင္ ခပ္ရွင္းရွင္းသာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကေပါ့။)  ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စေတြ ေက်ာင္းသားသမဂၢထဲပါလာေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း။ လွဳပ္ရွားၾကပေစေပါ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ရင္ ပါတီေတြထဲသြားလုပ္ၾကတဲ့ ပုံစံျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

ေရးလက္စနဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအေၾကာင္း ေရးလိုက္ခ်င္တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တိုးရ္ ေပါ့။ တကၠသိုလ္ၾကီးထဲ တစ္ပတ္ပတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မ်က္စိေတာ့လည္မယ္ စာနဲ႕ေရးတဲ့ တိုးရ္ဆိုေတာ့။ သိပ္အမ်ားၾကီးလည္း မပတ္ႏိုင္ပါဘူး မ်က္စိပိုလည္သြားမွာစိုးလို႔။ အက်ဥ္းတစ္ပတ္ေပါ့။

အဓိပတိ လမ္းအဝင္ ညာဘက္ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းမၾကီးေပၚကေနျမင္ရတဲ့ ကြပ္လပ္ၾကီးက ဒီအတိုင္းေျပာင္ရွင္းၾကီးျမင္ရတာ ဆိုးပါတယ္။ ဆိုးေပမယ့္လည္း ဒီအတိုင္းထားရင္း ေမွ်ာ္လင့္တဲ့တစ္ေန႕ကို ေစာင့္ေနၾကတာထင္ပါရဲ႕။တစ္ေလာက အပင္ေတြ စိုက္လိုက္ေသးတယ္။ အရင္အဆက္ဆက္ကေတာ့ အဲဒီကြပ္လပ္ၾကီးထဲမွာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ အုတ္ဂူကလြဲလို႔ ဘာမွကို မရွိတဲ့ ျမက္ခင္းရိုင္းၾကီးပါ။

သူ႔ေနာက္ဘက္က အားကစားရုံအေဟာင္းေလးလည္း ပ်က္စီးေနျပီလားေတာင္မသိပါဘူး။ အားကစားရုံေလး ေရွ႕က သထုံေဆာင္ နဲ႔ သစ္တိုပင္တန္းေတြ ဒီလို မိုးဦးက်ဆိုရင္ သစ္တိုသီးေတြေၾကြက်ျပီး သထုံလမ္းရဲ႕ျမစ္ဖ်ားခံရာမွာ ရွဥ့္ကေလးေတြ အလုပ္ရွဳပ္ေနေရာေပါ့။ သထုံလမ္းအတိုင္းေက်ာင္းထဲကို စဝင္ရင္ ဗဟိုေဆာင္ငါးေဆာင္ထဲက သထုံေဆာင္ကို ေတြ႕မယ္။ ဗဟိုေဆာင္ ငါးေဆာင္ရဲ႕ ေနာက္ထဲမွာ ထမင္းစားေဆာင္ေတြရွိတယ္။ စားပြဲထုိးနဲ႕ ထမင္းပန္းကန္နဲ႕ ဟင္းပန္းကန္နဲ႕ ေသခ်ာစားရတဲ့ ထမင္းစားေဆာင္ေတြေပါ့။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ထမင္းဟင္းေတြက ေကာင္းမြန္ျပီး ေတာက္ပေျပာင္လက္ေနခဲ့မွာေပါ့။

သထုံေဆာင္မွာ ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႕ ကိုႏုတို႔စေတြ႕ဖူးၾကတာတဲ့။ ကိုေက်ာ္ျငိမ္းရဲ႕ သထုံေဆာင္ကအခန္းမွာေပါ့။ အဲဒီကေန ကိုေအာင္ဆန္းေနခဲ့တဲ့ ပဲခူးေဆာင္ေပါ့။ သူ႔ေဘးက ပင္းယေဆာင္မွာ အခုေလာက္ဆို သရက္သီးေတြ မွည့္ျပီး တစ္ဘုန္းဘုန္းနဲ႕ေၾကြက်ေနေလာက္ျပီ။ စစ္ကုိင္းေဆာင္ကေတာ့ အခု ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိစၥ စေျပာခဲ့တဲ့ ဦးျမင့္ေနခဲ့တာတဲ့။ အဲဒီအေဆာင္မွာ ျမန္မာျပည္ကို စတိုင္ေပးျပီး ဖ်က္ခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ဖ်က္သြားခဲ့တဲ့ ကိုခင္ညြန္႔လည္း စစ္ထဲမဝင္ခင္မွာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့သတဲ့။

အင္းဝေဆာင္မွာေတာ့ ဘုရားခန္းမွာ ျမတ္ေစာညီေနာင္ဘုရားဆင္းတုရွိတယ္။ အင္းဝေဆာင္ အေပၚထပ္ အေနာက္ဘက္ေထာင့္ကေနျပီး ဂ်ဒ္ဆင္ ေမွ်ာ္စင္ကိုျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ဂႏၱဝင္ဆန္ဆန္ ခန္႔ခန္႔ျငားျငားပါပဲ။ အင္းဝေဆာင္ေရွ႕က စစ္ကိုင္းလမ္း။ စစ္ကိုင္းလမ္း ျဖတ္ စၾကၤမုခ္ ဟိုဘက္မွာေတာ့ သိပၸံကင္တင္း လို႔ေခၚၾကတဲ့ စားေသာက္တန္းရွိတယ္။ ဟိုတုန္းကေတာ့ စၾကၤလမ္းနဲ႕ အျမင့္အတူတူ ခပ္နိမ့္နိမ့္ေလးေပါ့။ အဲဒီကမွ ဆက္သြားရင္ ကုန္ထုတ္ဓါတုေဗဒ ဌာန ရဲ႕ အေဆာင္ပုျပားျပားေလးေတြ။ ေ

နာက္သိပၸံ ပင္မေဆာင္ၾကီးကိုေရာက္ရင္ ညာဖက္က ဇီဝတို႔ ရုကၡတို႔။ ဘယ္ဘက္က သခ်ာၤသမားမ်ား။ ေရွ႕ဆက္ရင္ ညာဘက္က ဒုတၱာဆား လို႔ ေက်ာင္းတုန္းက ႏွိမ္ျပီး ေခၚခဲ့တဲ့ ဓါတုဌာနေပါ့။ ဘယ္ဘက္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနားေနခန္းနဲ႕ အေပၚထပ္မွာ သိပၸံခန္းမ နဲ႕ ဆက္လွ်က္က ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနေပါ့။ ဓါတုေဗဒ ဌာနကေနျပီး ဆက္သြားရင္ ေရွ႕မွာ ရူပေဗဒ ဌာန ဘယ္ညာ ႏွစ္ဖက္လုံးနဲ႔ ပန္းျခံၾကီးပါ အပါ။

ပန္းျခံၾကီးထဲမွာ electron generator အေဟာင္းၾကီးတစ္လုံးရွိမယ္။ ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနေရွ႕ထြက္လိုက္ရင္ ထုိင္လို႕ေကာင္းတဲ့ ေလွကားထစ္ကေလးေတြမွာ ထိုင္ျပီး ၾကည့္လိုက္ရင္ သစ္ပုတ္ပင္ၾကီး ကို ခန္႔ခန္႕မတ္မတ္ၾကီးေတြ႕ရမယ္။ သစ္ပုတ္ပင္ရဲ႕ ဟိုဘက္မွာက အဓိပတိလမ္း။ အဓိပတိလမ္းကို ျဖတ္ရင္း ညာဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ရင္ နဂါးႏွစ္ေကာင္ထိပ္မွာတပ္ျပီး ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္ ေဘးမွာ ေစာင့္တဲ့ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္အေဆာက္အဦးလို႕လည္း ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ရုံးခန္းလည္းရွိတယ္။

ဘြဲႏွင္းသဘင္ဘက္မသြားပဲ အဓိပတိလမ္းကို ျဖတ္ကူးရင္ေတာ့ ဝိဇၨာအေဆာက္အဦးေပါ့။ ဝိဇၨာခန္းမရွိမယ္။ ဒႆနိကေဗဒဌာန၊ စိတ္ပညာဌာန၊ ပထဝီဌာန၊ စာၾကည့္တိုက္ပညာဌာနေတြ ရွိတယ္။ ဝိဇၨာအေဆာင္ၾကီးေရွ႕မွာ ျမက္ခင္းျပင္ရွိတယ္ ပြဲလမ္းေတြဘာေတြ လုပ္ၾကတာေပါ့။ အဲဒီေဘးဘက္မွာ ေတာ့ RC ဆိုတဲ့ Recreation Centre။ အရင္ တုန္းက RC အဝင္မုခ္ဦးေလးက လွတယ္။ အေဆာက္အဦးနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ဗိသုကာ ပုံစံအတိုင္းပဲ။ ေလးေထာင့္ထုထည္ပုံစံ နဲ႕ ခပ္နိမ့္နိမ့္လုပ္ထားတာ။

အဲဒါကို စိန္ရတုပြဲေတာ္ကာလမွာ ေက်ာင္းထဲ အေရာက္အေပါက္မ်ားတဲ့ စစ္ကိုင္းေဆာင္ေက်ာင္းသားေဟာင္းပါဆိုသူက ဖ်က္ျပီး အသစ္အခၽြန္ၾကီး ျမင့္ျမင့္ၾကီးေဆာက္ေပးထားတဲ့ မအပ္စပ္ေသာ ရုပ္ဆိုးဆိုးကိုေတြ႕ရမွာပါ။ RC ရဲ႕ေနာက္ေထာင့္မွာက ဂ်ဒ္ဆင္ ဘုရားေက်ာင္းခန္းမ နဲ႕ ေမွ်ာ္စင္။ အဲဒီေဘးမွာကေတာ့ ကိုခင္ဝမ္းၾကီးရဲ႕ ေရႊဘိုေဆာင္။ ေရႊဘိုေဆာင္နဲ႕ ေက်ာခ်င္းကပ္ျပီး ထမင္းစားေဆာင္အျခားမွာေတာ့ ဒဂုံေဆာင္။ ဒဂုံေဆာင္ရဲ႕ အေရွ႕က ဝင္းထဲမွာ လူေနေဆာင္ေတြကို စာသင္ေဆာင္လုပ္ထားတဲ့ ေတာင္ငူေဆာင္ရွိမယ္၊ ျမန္မာစာနဲ႕ အဂၤလိပ္စာ ဌာနေတြရွိတာေပါ့။

ညာဘက္မွာ ရာမညေဆာင္ကေတာ့ ဥပေဒဌာနေပါ့။ ညာဘက္ထပ္ပတ္ရင္ အမရေဆာင္ သမိုင္းဌာန နဲ႕ ေဒၚနီနီျမင့္တို႔ ေနရာေပါ။ အခုေတာ့ သမိုင္းေကာ္မရွင္ဆိုလား သမိုင္းပြဲစားဆိုလားေပါ့။ ညာတစ္ပတ္ထပ္ပတ္ရင္ မႏၱေလးေဆာင္ပါ။ မႏၱေလးေဆာင္ကေတာ့ ဘူမိေဗဒ ဌာနပါ။ သူ႔ေရွ႕မွာ အဓိပတိလမ္း နဲ႕ ဟိုမွာဘက္မွာ အစကေျပာတဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးေဟာင္းကြပ္လက္ၾကီးေပါ့။ အဓိပတိလမ္းမၾကီးအတိုင္း တစ္ဘက္စြန္းကို ျပန္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ကို ထိပ္မွာ ျမင္ရျပီး တစ္ဖက္မွာေတာ့ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း။ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ဟိုဘက္အလြန္မွာ တကၠသိုလ္ေဆးရုံ၊ စာအုပ္ဆိုင္နဲ႕ စာတိုက္ဝင္း။ ေနာက္ေတာ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ေတြ။

အဲဒီလဘက္ရည္ဆိုင္ကေန ေက်ာင္းအေပါက္ဝကို လွမ္းၾကည့္ရင္ သိပ္က်က္သေရရွိတယ္။

တစ္ခ်ိန္တုန္းကေပါ့ အဲဒီလဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ညေနေစာင္း ေက်ာင္းအဆင္း ထိုင္ေနၾကရင္း သူငယ္ခ်င္းလုပ္တဲ့သူ(အခုေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ သတင္းစာဆရာၾကီးေပါ့ဗ်ာ) က ကိုင္ဇာသီခ်င္းကိုညဥ္းတယ္။ “….တကၠသိုလ္ေျမေနဝင္မွာကို …စိုးတယ္…..” တဲ့။ အဲဒီတုန္းက ဒီလို ေနဝင္ေနလိမ့္မယ္လို႕တကယ္မထင္ခဲ့ပါဘူး။

ရန္ေအာင္ေက်ာ္

(စကားလံုအမွားေလးေတြကို ျပန္ျပီး update လုပ္ထားတာပါ)